BROYTING: framsýningin KOLONI BOX letur aftur fyrr enn ætlað!
Fríggjadagin 3. juli lat framsýningin KOLONI BOX upp í Müllers Pakkhúsi, har ið framsýningin eftir ætlan skuldi verða opin til og við 24. juli.
Men av tí at vælgerandi felagskapurin Lions Club, sum plagar at hava sína árligu Ólavsøkuframsýning í Müllers Pakkhúsi, vil inn í hølini áðrenn framsýningin KOLONI BOX er liðug, veri eg noyddur til at lata framsýningina aftur longu týsdagin 21. juli kl. 18.
Hetta kom heldur óvart við, serliga tí at eg var óvitandi um hesa misskiljing, at Lions Club vildu inn í Müllers Pakkhús 20. juli og seta framsýningina upp, so at hon kann standa klár eina viku undan Ólavsøkuaftan 28. juli, tá ið hon letur upp – harvið skuldi framsýningin KOLONI BOX tí lata aftur longu sunnudagin 19. juli.
Tí máttu diplomatisku evnini nýtast, so at bæði eg og Lions Club kundu fáa best burtur úr, har niðurstøðan bleiv til at framsýningin KOLONI BOX letur aftur 21. juli, t.v.s. tríggjar dagar áðrenn ætlað og hareftir kemur Lions Club inn eina viku undan Ólavsøku, fyri at gera teirra framsýning.
Møguleiki hevði verið at framsýningin hjá Lions Club bleiv hong upp, samstundis sum at KOLONI BOX varð sýnd fram, men grundin til at eg lati mína framsýning aftur áðrenn, er serliga tann, at mín meting er at tað ikki ber til at bæði framsýningin hjá Lions Club og KOLONI BOX, kunnu vera í Müllers Pakkhúsi samstundis, hetta kemur at órógva alt ov nógv, har áskoðarin ikki fær best møguligu uppliving og rætta samanhang av KOLONI BOX.
Tískil letur framsýningin KOLONI BOX, sum sagt aftur týsdagin 21. juli og ikki sum ætlað fríggjadagin 24. juli. Framsýningin er opin hvønn dag kl. 12-18.
Vinarliga
Jóhan Martin Christiansen
torsdag den 16. juli 2009
søndag den 7. juni 2009
Umseting
Tá tosað verður um tað føroyska, verður tað ofta sett í samband við nakað sum er ser-føroyskt, nakað sum man vil hava til at vera upprunaligt og sermerkt – okkurt sum ikki lílkst tí ein møguliga møtir aðrastanis í heiminum. Onkusvegna ein sokallað eksludering, har man samstundis ikki setur tað í ein størri samanhang, ella rættari sagt, sær burtur frá einum størri samanhangi og perspektivi, sjálvt um man er tilvitaður um annað. Hetta sæst ofta í samband við tá ein roynd verðru gjørd at definera ein nationalan samleika.
Spurningurin er so hvussu "útlandi" sær hendan samleikan og um tørvur er á at umseta hetta, so at tað er atkomiligt fyri onnur enn føroyingar.
Bertolt Brecht (1898-1956) tosar um í “The Democratic Judge” ein mann, ið søkir um uppihaldsloyvi í USA, har hann stendur framman fyri ein dómara, sum skal geva honum neyðuga loyvi. Trupulleikin er at maðurin ikki kann svara annað enn 1492, tá ið dómarin spyr ymiskar spurningar. Maðurin hittir dómaran tríggjar ferðir uttan úrslit, men fjórðu ferð velur dómarin so at seta ein spurning, har 1492 er rætta svarið, av tí at hann veit at maðurin er ein valamaður, sum tó ikki tosar enskt og skilti tí ikki tað dómarin spurdi um, men hevði hinvegin eginleikar, sum dómarin metti at kundi gera gagn fyri onnur.
Hetta nýtisi ikki at skiljast so konkret, sum nevnt í søminum um mannin, ið søkir um uppihaldsloyvi, men kann førast yvir til mentanarligt, socialt osv. samskifti við onnur.
Verður hetta sett upp í móti tí eksludering, ið liggur í nationalismuni, so ber til at síggja at man samstundis sum man ikki loyvir onkrum inn, so velur man eisini at siga nei takk til møguleikar – og harvið eisini menning og møguleikan fyri størri sannkenning av heiminum og tí at vera menniskja.
Spurningurin er so hvussu "útlandi" sær hendan samleikan og um tørvur er á at umseta hetta, so at tað er atkomiligt fyri onnur enn føroyingar.
Bertolt Brecht (1898-1956) tosar um í “The Democratic Judge” ein mann, ið søkir um uppihaldsloyvi í USA, har hann stendur framman fyri ein dómara, sum skal geva honum neyðuga loyvi. Trupulleikin er at maðurin ikki kann svara annað enn 1492, tá ið dómarin spyr ymiskar spurningar. Maðurin hittir dómaran tríggjar ferðir uttan úrslit, men fjórðu ferð velur dómarin so at seta ein spurning, har 1492 er rætta svarið, av tí at hann veit at maðurin er ein valamaður, sum tó ikki tosar enskt og skilti tí ikki tað dómarin spurdi um, men hevði hinvegin eginleikar, sum dómarin metti at kundi gera gagn fyri onnur.
Hetta nýtisi ikki at skiljast so konkret, sum nevnt í søminum um mannin, ið søkir um uppihaldsloyvi, men kann førast yvir til mentanarligt, socialt osv. samskifti við onnur.
Verður hetta sett upp í móti tí eksludering, ið liggur í nationalismuni, so ber til at síggja at man samstundis sum man ikki loyvir onkrum inn, so velur man eisini at siga nei takk til møguleikar – og harvið eisini menning og møguleikan fyri størri sannkenning av heiminum og tí at vera menniskja.
fredag den 29. maj 2009
Fyrstu tankarnir um verkætlanina KOLONI BOX
Tað at liva í einum demokratii, sum samstundis er eitt demokrati, ið hevur status sum koloni, virkar onkursvegna sum eitt sokallað paradoks.
At liva í einum samfelag, har ið alt á ein ella annan hátt, verður lýst og skilt út frá hesum – tað at vera ein koloni – tað er at liva í Føroyum.
Tó eru Føroyar, sum flest øll vita, ikki ein “vanlig” koloni, har Danmark virkar sum eitt kúgandi vald; skilt soleiðis, at tað er ikki so at danski staturin, beinleiðis hevur ógvusligar ágóðar vegna Føroyar, í øllum førum ikki soleiðis, sum vanligt er eyðkenni fyri eina koloni, sum t.d. við Donsk-vestindisku oyggjunum.
Nógvir spurningar koma undan kavi, tá ið hugt verður nærri at hugtakinum Føroyar sum koloni. Hvat er í hesi box’ini, sum vit kalla “Føroyar”? Og hvussu virkar alt hetta í mun til heimin kring okkum? Og er tað demokratiskt?
Hetta ger “paradoksið” torført at skilja og enn meira trupult at kveikja uppreistur ímóti. Tí spurningurin er: Hvat skal mann seta seg upp ímóti? Til hvørja nyttu? Hvat er so málið aftaná at náa? Hvørji virði hanga eftir og hvat verður skilt frá? Og hvat kemur so ístaðin? Hví vil mann búgva í Føroyum? Hví flyta summi av landinum? Og hvat velur ein, sum flytur av ella til landi at hava við sær? Og er hetta nakað ”vit” vilja hava?
Hvussu er støðan í Føroyum í dag?
Hví verður skipað fyri tiltøkum (fyri kvinnur), við New York og Sex and the City sum fyrimynd? Og hvussu er við monnunum? Hvar er føroyski maðurin í øllum rokanum, kann hann gera seg eitt við mannin sum er til skips, luttekur í grindadrápi, hevur stóran bil og hús, eina fitta konu og børn?
Hvussu er við teimum sum ikki eru partur av hesari lívsfatan? Livir ein outsider, undirgrund ella queer mentan í Føroyum? Hvat við eini møguligar ein ser føroyskari queer mentan? Er tað loyvt?
Og hví hevur David Bowie ikki havt konsert í Føroyum?
At liva í einum samfelag, har ið alt á ein ella annan hátt, verður lýst og skilt út frá hesum – tað at vera ein koloni – tað er at liva í Føroyum.
Tó eru Føroyar, sum flest øll vita, ikki ein “vanlig” koloni, har Danmark virkar sum eitt kúgandi vald; skilt soleiðis, at tað er ikki so at danski staturin, beinleiðis hevur ógvusligar ágóðar vegna Føroyar, í øllum førum ikki soleiðis, sum vanligt er eyðkenni fyri eina koloni, sum t.d. við Donsk-vestindisku oyggjunum.
Nógvir spurningar koma undan kavi, tá ið hugt verður nærri at hugtakinum Føroyar sum koloni. Hvat er í hesi box’ini, sum vit kalla “Føroyar”? Og hvussu virkar alt hetta í mun til heimin kring okkum? Og er tað demokratiskt?
Hetta ger “paradoksið” torført at skilja og enn meira trupult at kveikja uppreistur ímóti. Tí spurningurin er: Hvat skal mann seta seg upp ímóti? Til hvørja nyttu? Hvat er so málið aftaná at náa? Hvørji virði hanga eftir og hvat verður skilt frá? Og hvat kemur so ístaðin? Hví vil mann búgva í Føroyum? Hví flyta summi av landinum? Og hvat velur ein, sum flytur av ella til landi at hava við sær? Og er hetta nakað ”vit” vilja hava?
Hvussu er støðan í Føroyum í dag?
Hví verður skipað fyri tiltøkum (fyri kvinnur), við New York og Sex and the City sum fyrimynd? Og hvussu er við monnunum? Hvar er føroyski maðurin í øllum rokanum, kann hann gera seg eitt við mannin sum er til skips, luttekur í grindadrápi, hevur stóran bil og hús, eina fitta konu og børn?
Hvussu er við teimum sum ikki eru partur av hesari lívsfatan? Livir ein outsider, undirgrund ella queer mentan í Føroyum? Hvat við eini møguligar ein ser føroyskari queer mentan? Er tað loyvt?
Og hví hevur David Bowie ikki havt konsert í Føroyum?
torsdag den 28. maj 2009
First ideas on the project KOLONI BOX
Living in a democracy, a democracy with colony as domestic status somehow seems like a paradox.
To live in a society, where everything, in one way or another, is defined from the point of view – to be a colony – this is living on the Faroe Islands.
Still the Faroe Islands are not a regular colony, Denmark dos not rule as a oppressing authority, i.e. the Danish state dos not directly earn great benefits on behalf of the Faroe Islands, at least not as we know it from a regular colony e.g. as Denmark did on occasion of the United States Virgin Islands.
Looking close at the notion “the Faroe Islands as a colony” several matters appear. What is in the box called “the Faroe Islands”? How dos this work contrary the rest of the world? Is it democratic?
This makes the “paradox” relatively problematic, not easy to recognize and even more difficult to stir an opposition. Because: What is there to oppose? To what purpose? What is the aim afterwards? Which consequences will it have for the social and personal assets? If so, what would replace these assets? Why do some people move away from or to the Faroe Islands? What chooses somebody who moves away or to the Faroe Islands to bring with himself? Is this something “we” accept as a part of us?
How is the situation on the Faroe Islands today?
Why do people set up events (for women) with “New York” and “Sex and the City” as a model? What about the man? Is “the Faroese man” capable of identifying with the whole idea about “pilot-whale killings, a nice large car and a fine house, a traditional family” etc.? What about those who can not recognize themselves in this way of living? What about outsider, sub and queer cultures in the Faroe Islands? What about a unique queer culture on the Faroe Islands? Is it “permitted”?
And why has David Bowie not yet had a concert on the Faroe Islands?
To live in a society, where everything, in one way or another, is defined from the point of view – to be a colony – this is living on the Faroe Islands.
Still the Faroe Islands are not a regular colony, Denmark dos not rule as a oppressing authority, i.e. the Danish state dos not directly earn great benefits on behalf of the Faroe Islands, at least not as we know it from a regular colony e.g. as Denmark did on occasion of the United States Virgin Islands.
Looking close at the notion “the Faroe Islands as a colony” several matters appear. What is in the box called “the Faroe Islands”? How dos this work contrary the rest of the world? Is it democratic?
This makes the “paradox” relatively problematic, not easy to recognize and even more difficult to stir an opposition. Because: What is there to oppose? To what purpose? What is the aim afterwards? Which consequences will it have for the social and personal assets? If so, what would replace these assets? Why do some people move away from or to the Faroe Islands? What chooses somebody who moves away or to the Faroe Islands to bring with himself? Is this something “we” accept as a part of us?
How is the situation on the Faroe Islands today?
Why do people set up events (for women) with “New York” and “Sex and the City” as a model? What about the man? Is “the Faroese man” capable of identifying with the whole idea about “pilot-whale killings, a nice large car and a fine house, a traditional family” etc.? What about those who can not recognize themselves in this way of living? What about outsider, sub and queer cultures in the Faroe Islands? What about a unique queer culture on the Faroe Islands? Is it “permitted”?
And why has David Bowie not yet had a concert on the Faroe Islands?
Abonner på:
Opslag (Atom)
